مشخصه ها :

- محافظ غشاء سلول های کبدی
- درمان مسمومیت های کبدی
- آنتی اکسیدان
- مؤثر در نوسازی سلول های کبدی
- تحریک آنزیم RNA پلی مراز و تحریک سنتز پروتئین
- بهبود هپاتیت حاد و مزمن و سیروز کبدی

موارد مصرف :

محافظت کننده کبد، صفرا آور، بهبود هپاتیت حاد و مزمن و سیروز کبدی

شرایط نگهداری :

در جای خشک و خنک و دور از نور خورشید تگهداری شود.

روش مصرف :

در موارد عادی یک قرص روکشدار 3 نوبت در روز و در موارد حاد 2 قرص روکشدار 3 نوبت در روز مصرف می شود.

توضیحات :

- مواد مؤثره : 
خار مریم محتوی فلاوانو لیگنان ها مانند سیلی بین، سیلی کریستین، سیلی دیانین و مشتقات 2 و 3 دهیدرو سیلی بین می باشد. مجموعه این فلاوانولیگنان ها را سیلی مارین می نامند.

- آثار فارماکولوژی و مکانیسم اثر : 
کبد انسان دارای چندین عمل حیاتی مهم می باشد که عبارتند از متابولیسم، هضم و سم زدایی مواد زائد بدن. هر نوع ضایعه کبد موجب تغییراتی در سلول های کبدی شده و از این طریق قدرت عمل کبد را تحت الشعاع قرار می دهد.
سیلی مارین مجموعه ترکیبات پلی فنلی گیاه خار مریم می باشد. استفاده از این گیاه جهت مشکلات کبدی تاریخچه ای طولانی دارد که در حال حاضر با مطالعات گسترده این اثرات به اثبات رسیده اند. سیلی مارین به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی و مستقیم عمل نموده و رادیکال های آزاد سمی را از بین می برد. گلوتاتیون داخل سلولی و سوپر اکسید دیس موتاز را افزایش می دهد. تشکیل لوکوترین ها را مهار می سازد و فعالیت آنزیم RNA پلی مراز را در هسته سلولی افزایش داده موجب تحریک سنتز پروتئین های ریبوزومال می شود که این عمل به نوبه خود قدرت نوسازی سلولی کبد را افزایش می دهد. سیلی مارین در درمان هپاتیت حاد و مزمن ویروسی هر دو مؤثر است. در یک مطالعه روی 29 بیمار مبتلا به هپاتیت ویروسی تحت درمان با سیلی مارین نشان داده شده است که سیلی مارین اثر چشمگیری بر روی پارامترهای افزایش یافته این بیماران مانند سطح بیلی روبین و سرم و آنزیم های کبدی در مقایسه با گروه پلاسبو اعمال می نماید. پارامترهای آزمایشگاهی در گروه تحت درمان با سیلی مارین بعد از دو هفته درمان در مقایسه با گروه پلاسبو به طور قابل ملاحظه ای به حد طبیعی رسید. در یک مطالعه بر روی بیماران مبتلا به هپاتیت ویروسی مزمن، سیلی مارین موجب بهبودی قابل ملاحظه ای شده است. مصرف 420 میلی گرم سیلی مارین در موارد حاد برای مدت 12-3 ماه منجر به بهبود ضایعات سلولی کبد شده است. مقدار پروتئین خون افزایش یافته و آنزیم های کبدی کاهش یافتند. علائم معمولی هپاتیت (مانند شکم درد، کمی اشتها و خستگی) همگی بهبود یافتند. مطالعات علمی Invitro و Invivo نشان دهنده این است که سیلی مارین و سیلی بین کبد را در مقابل استرس های اکسیداتیو محافظت نموده و فرایندهای التهابی را که توسط رادیکال های آزاد و سیتوکین های ثانوی تحریک می شوند مهار می نمایند. تأیید شده اسن که استرس اکسیداتیو و التهاب در ضایعات سلولی بسیاری از نسوج دخیل بوده و منجر به واکنش های نسجی در بیماران تحت درمان با داروی ضد سرطان می شود. آثار محافظتی سیلی مارین و سیلی بین در نسوج مختلف کاربرد بالینی این مواد را همراه با داروهای ضد سرطان برای کاهش آثار سمی آن ها در بیماران سرطانی پیشنهاد می نماید.

- عوارض جانبی :
مطالعات روی تعیین مقدار سیلی مارین در خون 3500 بیمار نشان داده است که در این بیماران عوارض جانبی که دیده می شود فقط شامل اختلالات مختصر گوارشی است. یک اثر ملین ملایم معمولاً با مصرف این دارو ملاحظه می شود.

- آبستنی و شیردهی :
تاکنون از مصرف این دارو در زمان آبستنی و شیردهی عوارضی گزارش نشده است.